×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۷۵
به غیر دل که عزیز و نگاه داشتنی است
جهان و هر چه در او هست، واگذاشتنی است
نظر به هر چه گشایی درین فسوس آباد
دریغ و درد بر اطراف او نگاشتنی است
چه بسته ای به زمین و زمان دل خود را؟
[...]
۸ بیت