×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۲۸
مطربی خواهم که مست از نغمه سازم کند
هر قدر کز خویش افتم دور آوازم کند
فکر آغاز و غم انجام تا کی، می کجاست؟
تا دمی آسوده از انجام و آغازم کند
در دل آیینه تاریک من خورشیدهاست
[...]
۸ بیت