از مرگ تو فاش گشت رازم چکنم

چون تو بشدی من به که نازم چکنم

ای جان و دلم! بسوختی جان و دلم

من بی تو کجا روم چه سازم چکنم

همچون شمعی چند گدازم چکنم

سیماب شدم تیز چه تازم چکنم

ای بس که ز ذرّه ذرّه، جُستم عمریش

میباز نیابمش چه سازم چکنم