گنجور

ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۲

 

زلف تو که بس تعبیه ساز افتادست

هندوست و لیک ترکتاز افتادست

تا بر دل دیوانه من بند نهاد

آسوده و خوش نیست بآز افتادست

ابن یمین