از دام سر زلف شکاری کم گیر

وز نقش جهان دست نگاری کم گیر

در باغ رخت چو بلبلان بسیارند

وز عشق گلی بلبل زاری کم گیر

زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛

از صید گه خویش، شکاری کم گیر

از رفتن چون منی، مرنجان خاطر؛

از گوشه ی آستان، غباری کم گیر!