دل می ندهد که از تو بردارم دل

یا تا به کسی کم از تو بگذارم دل

دانی چه کنم گم شده انگارم دل

بگریزم و در پیش تو بسپارم دل

گفتم که بزلف در کجا دارم دل

بنمای بمن تا بتو بسپارم دل

بگشای سر زلف و نگه کن تا من

چون از سر زلف تو برون آرم دل

ممکن ز تو چون نیست که بردارم دل

آن به که به سودای تو بسپارم دل

گر من به غم  عشق تو نسپارم دل

دل را چه کنم بهر چه می‌دارم دل

نگفتم: کین چنین زودت به جان اندر بکارم دل؟

کشی از خط مهرم سر، کنی از غم فگارم دل

دلم ار خواستی، جانا، به حجت میدهم خطی

کزان تست جان من، گرت فردا نیارم دل

نهم جان بر سر دل، چون دلم را یاد فرمودی

[...]