ساقی چو خوش آن نفس که زارم بکشی

جان بخشی و باز شمع وارم بکشی

چون زندگی از تو یابم ای آب حیات

خواهم که دمی هزار بارم بکشی

خواهی که کشی خنجر و زارم بکشی

از کرده مرا که شرمسارم بکشی

سد بار فزون چو بیگناهم کشتی

یکره چه شود گناهکارم بکشی