گنجور

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۳

 

در باغ رخ تو گل به بار است مدام

و آن نرگس مست پر خمارست مدام

این تازه گل طبع من از جور فلک

دریاب که هم صحبت خارست مدام

جهان ملک خاتون