×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۴۵
صبا برون نرود از غبار خاطر من
فزون ز برگ درخت است بار خاطر من
در آسمان بنشیند به خاک، تیر شهاب
چنین بلند شود گر غبار خاطر من
ز تازه رویی من باغ اگر چه سیراب است
[...]
۷ بیت