آن به که بجامِ باده دل شاد کنیم

وز نآمده و گذشته کم یاد کنیم

وین عاریتی روانِ زندانی را

یک لحظه ز بندِ عقل آزاد کنیم

تا چند بنفس خویش بیداد کنیم

خود را بزوال عقل دلشاد کنیم

نخلی که بدان بهشت سر سبز شود

از پا فگنیم و دوزخ آباد کنیم

دل به این عمر سبکسیر چرا شاد کنیم

برسر ریگ روان خانه چه بنیاد کنیم

مهره گل پی بازیچه اطفال خوش است

دل به بازیچه تعمیر چرا شاد کنیم

دشمن خانگی آدم خاکی است زمین

[...]