×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۰۵
کسی که خرده خود صرف باده می سازد
ز زنگ آینه خویش ساده می سازد
حضور روی زمین فرش آستان کسی است
که لوح خویش چو آیینه ساده می سازد
عنان به دست قضا ده که موج را دریا
[...]
۱۱ بیت