خاک شو خاک ازان پیش که بر باد روی

بندگی پیشه خود ساز که آزاد روی

مرگ چون موی برآرد ز خمیرت آسان

گر چو جوهر به رگ و ریشه فولاد روی

روزگار از تو و مرگ تو فراغت دارد

[...]

یک سر، داری هزار، سودا در وی

یک دل چندین هزار غوغا در وی

چندان شده جا، تنگ در این خانه که نیست

گنجایش لا اِلهَ اِلاّ در وی