×
        
        
    
                قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۹
دانی ز چه بیحجاب میخندد صبح
افکنده ز رخ نقاب میخندد صبح
این غمکده چون مقام خندیدن نیست
بر خنده آفتاب میخندد صبح
                                ۲ بیت
                            
                            
                            
