همچو برق از عالم اسباب می باید گذشت

زین خراب آباد چون سیلاب می باید گذشت

نیست بی سرگشتگی ممکن خلاصی زین محیط

تا به ساحل از دو صد گرداب می باید گذشت

از دم تیغ است راه نیستی باریکتر

[...]

در غمش از خویش چون سیماب می باید گذشت

چشم داری از خیال خواب می باید گذشت

مگذر از کویش که آنجا سرزمین چشم ماست

هر قدم صد جا چو موج از آب می باید گذشت