×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۰۰
مکن دلیر تماشای تاب موی کمر
که زیر تیغ بود کامیاب موی کمر
همیشه درد به عضو ضعیف می ریزد
ز زلف بیش بود پیچ وتاب موی کمر
به خواب رفته غزالی است شوخی مژگان
[...]
۱۲ بیت