×
        
        
    
                عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۲۹
چون شمع، ز بس سوز، خور و خوابم شد
و آرام و قرار دلِ پرتابم شد
از بس که ز دیده ریختم آب چو ابر
از دیده ز پیش مردمان آبم شد
                                ۲ بیت
                            
                            
                            