گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱۱

 

مشت عرق ز جبهه به هر باب ریختم

آلوده بود دست طمع آب ریختم

طوف خودم به مغز رساند از تلاش پوچ

گوهر شد آن کفی‌ که به گرداب ریختم

زان منتی‌ که سایهٔ دیوار غیر داشت

[...]

بیدل دهلوی