سرو تشنه به جوی آب رسید

آفتابی به ماهتاب رسید

چون زلف ترا کار ببالا برسید

از وصل قدت بآرزوها برسید

گفتم چو بدان قامت زیبا برسید

یا رب بچه نیکویی بدینجا برسید؟

رسید جان به لبم تا به لب شراب رسید

گسیخت ریشه این نخل تا به آب رسید

به دوستان هوایی مبند دل زنهار

که چشم بد به شراب من از حباب رسید

ز نارسایی بخت سیاه در عجبم

[...]