×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳
عمر در تلخی سرآید در شراب افتاده را
ساحل از موج خطر باشد در آب افتاده را
دارد از حکم روان ما را قضا در پیچ و تاب
اختیاری نیست خاشاک در آب افتاده را
دل به دریا کن که در مهد صدف بحر کرم
[...]
۱۴ بیت