گذشت، در کنف عصمت خدا بادا

حسام دولت و دین را، بسی بقا بادا

آواز ترا طبع دل ما بادا

اندر شب و روز شاد و گویا بادا

آواز تو گر خسته شود خسته شویم

آواز تو چون نای شکرخا بادا

تو را به سایهٔ طوبی و سدرهٔ جا بادا

نوید آیهٔ طوبی لهم تو را بادا

زلال رحمت حق تا بود بخلد روان

روان پاک تو در جنت‌العلا بادا

اگرچه آتش بیگانگی زدی بر من

[...]