بتاز صدمت ایام در شکست مباش

بلند قدری اندر مضیق پست مباش

باختیار در ایام پایمال مشو

ز احتقار در اجناس زیر دست مباش

مراد خویش چو مردان بهر مکان بطلب

[...]

یا عارف الدنیا و اسرارها

من عرف الدنیا لما اختارها

لا تکرم النفس اذا مااشتهت

اذهی لا تعلم اخطارها

ماالتفتت نفس الی راحة

[...]

در راه عشق بر تو بگویم نفس نفس

وز کوی شوق بر تو شمارم قدم قدم

در کوره محبت و در بوته هوی

گو تا زند زبانه آتش علم علم

معلوم من نشد که ز احداث روز و شب

با او چه کرد گردش ایام بلعجب؟

در جام او چه کرد جهان زهر یا شکر؟

در دست او چه داد فلک خار یا رطب؟

در بلاد تیز گام باید بود

در پی جست کام باید بود

روز بر باد پای باید رفت

شب بر اسب ظلام باید بود

عشق را خواجه و غلام یکیست

[...]

بر دست و قدم صبر غل و بندی داشت

دل با یاری بعشق پیوندی داشت

از بی صبری سینه و زبی سنگی

چون دیده مور شد دلم از تنگی

افسونگر عق عود برنار نهاد

سرباره خویش بر سر بار نهاد

هر چند که عهد و قول و پیمانش نبود

تن در دادم چون سرو سامانش نبود

کردم ز سر آغاز چو پایانش نبود

در درد گریختم چو درمانش نبود

در باطن عاشقان مزاجی دگر است

بیماری عشق را علاجی دگر است

پیدا شد از سپهر علامات صبحدم

بالا گرفت دولت خورشید محتشم

از گوشه سپهر و زتخت فلک بتافت

گاهی چو تاج خسرو و گه چون نگین جم

یک سینه و صد هزار شعله

یک دیده و صد هزار باران

غمهای من اعتذار خویشان

احوال من اعتبار یاران

اندر دی و بهمن حوادث

[...]

در راه محبت قدمی بی تو نه ایم

در صورت شادی و غمی بی تو نه ایم

حاشا که زهجر تو دمی سرد کشیم

چون در همه احوال دمی بی تو نه ایم

چرخش چگونه خورد و سپهرش چگونه کشت؟

بختش بپای حادثه ها کشت یا بمشت؟

با او چگونه گشت جهان سود یا زیان

با او چگونه رفت فلک نرم یا درشت؟

نرگسم وعده کرد و داد پیاز

شکرم وعده کرد و داد مویز

عوض در بمن نمود شبه

بدل زر بمن رسید پشیز

نیست انبان بی سر و پایان

[...]

مرد را ابر و باد باید بود

گرم رفتار و راد باید بود

بدل و طبع نه بمال و یسار

خسرو کیقباد باید بود

چون گل و لاله در میانه خار

[...]

سخت بسته چو راه گوش کر است

ناگشاده چو دیده کور است

نا بسوده چو گوهر صدف است

نا گرفته چو قلعه غور است

گوئی از بی فضائی و تنگی

[...]

در ورقهای آهنین نرود

نوک پیکان که از خمیر بود

بر زره نیز کارگر ناید

صفحه تیغ کز حریر بود

هر یک ز دست چرخ ندانم چگونه رست؟

ایامشان بکشت ز احداث یا بخست؟

اجرامشان ز بی ادبیها چگونه زد؟

و افلاکشان ببلعجبیها چگونه بست؟

آدمی عالمی است از حکمت

و اندرو صد هزار بند و گشاد

حق درین هفت چرخ ننهاد است

آنچه در اصل هفت عضو نهاد

کور دل بنده ایست آنکه ندید

[...]