پروانهٔ جان‌های مقدس همهٔ طائف

معشوق ازل شمع وش افروخته عارض

تا کی طلب رزق ز درگاه خلایق

چون رزق ترا هست خدا باسط و فایض

چند از طلب دنیی و تحصیل ذمائم

[...]

خورشید حقیقت الحقایق

اقسام حقایقش مطالع

اعیان چو مطالع و مشارق

اسما چو شوارق و طوالع

اسما چو شواهد و سواقی

[...]

در عشقِ مویِ دوست به مانندِ مو شدم

وز یاد او چنان شدم آخر که او شدم

من نگویم خدمت زاهد گزین یا می فروش

هر که‌حالت‌خوش کند در خدمتش چالاک باش

ز خاموشی بریدم من زبان هرزه گویان را

دو لب برهم نهادم کارشمشیرِ دودم کردم

به چشم خونفشان نقش جمال یار می‌بندم

چونقاشی که خواهد نقش برآب روان بندد

هر طرف می‌نگرم سوخته‌ای ز آتش عشق

سر فرو برده به جیب از ستم خامی چند

ناصح افسانه مخوان ننگ چه و نام کدام

روی عجز من و خاک ره بدنامی چند

در پی کام دلند اهل جهان جمله و من

[...]

فراغت کی بود کس را در آن وادی و منزل‌ها

که روی از گرد ره ناشسته بایدبست محمل‌ها

فریب زلف و سحرچشم وپندناصح جاهل

مراافتاده در عشقش بسی زین گونه مشکل‌ها

خارج ز هرچه آن بجز او لیک از آن پدید

داخل به هر چه آن بجز او لیک از آن جدا

آنجا که بزم جلوهٔ او هرچه آن صور

آنجا که صوت هستی او هرچه آن صدا

آنجا که شکر او همه دم عجز را وجود

[...]

عالم ترا و ما همه بی خانمان و نیست

غیر از دل خرابی و آن نیز جای تست

گر با درون شاه و اگر با دل گدا

در هرچه باز جستم و جویم هوای تست

جز جان نداده‌ایم که گویم برای کیست

[...]

جان دادم و رفتم به سلامت ز ره عشق

راهی است ره عشق که هیچش خطری نیست

زاهداازتوچه نفرین چه دعاکی بوده است

که ازین طایفه صاحب نفسی برخیزد

نه گرفتار بود هر که فغانی دارد

نالهٔ مرغ گرفتار نشانی دارد

راز عشق آن نبود کش به اشارت گویی

سِرِّ این نکتهٔ سربسته بیانی دارد

شدم انگشت نما در همهٔ شهر مگر

[...]

نفس را دام هوا داده پی صید جهان

شاهبازی به شکار مگسی داشته‌ایم

برآن سرچشمه آخر جان سپردیم

که می‌گفتند جان بخشد زلالش

باز از همه به حدیث عشق است

صد بار اگر شنیده باشی

به جرم عاشقی روز جزا در دوزخم بردن

از آن بهتر بود زاهد که در افسردگی مردن

باتوام لیک از تو بی خبرم

چون در آیینهٔ چشم بی بصری

میان شهر به دوشم برند و محتسب از پی

خدای را به که گویم که من نه مست نبیذم

شکوه‌ام از بخت نافرجام نیست

هر که را عشق است او را کام نیست

طی نشد این راه و افتادم ز پای

وین عجب کافزون تر از یک گام نیست

گر برآید بانگ بدنامی ز خلق

[...]