جان عرش ذات مستعان، دل عرش جان مستقل

حق‌مستوی‌برعرشِ‌جان،‌جان مستوی برعرش دل

دل‌عرش‌وجان نورجلی،دل عرش وهُوذات علی

ازهوش‌ده جان منجلی، وز جان شده دل معتدل

دل عرش روحانی بود،جان عرش رحمانی بود

[...]

شافعان گناه خلق ولیک

خویشتن غرق لُجهٔ گنهیم

پردگیِ عشق ولی پردهٔ آن حسن نبی

عشق سرّی است خفی حسن کمالی است جلی

ذات او عین صفاتست و علو عین دنو

بعد او قرب بود منفصلی متصلی

آن رب مقتدر که بود عشق نام وی

عبد است حسن را بنگر اقتدار حسن

حسن جلی محمد و عشق خفی علی

پنهان عشق جلوه گر از آشکار حسن

با عشق حسن را دو مبین متحد ببین

[...]

ماییم که بنشستیم در کشتی اهل البیت

مَنْوَافَقَنَا اسْتَخْلَصَ مَنْخَالَفَنَا اسْتَغْرَق

حیف بر آدمی ابله نادان ضعیف

که‌جهولست‌وظلوم است و جزوع است و منوع

هم مگر عین عنایت نظری فرماید

ورنه کس جان نبرد از خطر نفس ملوع

عشق گر مرکز این دور نبودی نشدی

[...]

پسرا پیر شوی رسم جهالت بگذار

هم نفس شو نفسی به انفس پیر نفس

نشناسد صفت ذکر مگر اهل الذکر

حامل وحی کند بهر تو تقریر نفس

حق بود رامی و دم تیرودلت همچو هدف

[...]

ماییم چو اکسیر و طبایع مس ناقص

ماییم چو تریاق و هوا افعی لازع

زان عارض نورانی و زان طرّهٔ مشکین

گردیده ملک ملهم و شیطان شده نازع

زاهدا جنس عوامی و تو کالانعامی

لب فروبند ز اسرار کرامات و خصوص

نَصِّ وَاشْتاقَ اِلَی قُرْبِکَ فِی المُشْتَاقِیْن

ساخت مشتاق علی را به ولایت منصوص

در مرتبهٔ هستی پستی است زبردستی

افتادگی و پستی عالی گهری باشد

نبود عجب ار بر ما شد پیر مغان مشفق

با مغبچگان او را مهر پدری باشد

از دیدهٔ جسمانی گر آمده پنهانی

[...]

رخ ما ساغر و حسن ازل راح

رخ ما چون زجاجه حسن مصباح

هویت در حجاب حسن مستور

در این آن مختفی چون نَشأة در راح

وجود لاتعین هست چون می

[...]

عیسی دیرنشین دلبر و دل همچون دیر

زلف او همچو صلیب آمد دل چون ناقوس

صوت ناقوس همه وصف جمال سبوح

حرف ناقوس همه نعت جلال قدوس

آفتی نیست بتر راه روان را از عجب

[...]

وجود حقیقی چو خورشید اعظم

شده منبسط نور او بر حقایق

حقایق چو آیینه‌ها و نمایان

ز هر آینه حسن معشوق و عاشق

از آدم معنی ز چه رو، روی بتابیم

آدم پدر ماست نه حیوان نه جمادیم

دل مظهر ذات صمد، فرد قدیم لم یزل

آیینه نور آید همی گنجینهٔ سرّ ازل

مهربتان دلربا از دل برون کردیم ما

مشتاق عین و لام و یا آمد بدل نعم البدل

قَدْبَدَی مُنْکَشِفاً مُنْجَلِیاً نُوْرُ عَلیّ

مِنْحجابٍ اَحَدِیّ اَبَدِیٍ اَزَلیّ

اسم اعظم چو ترا نقش نگین دل شد

هیچ پروا مکن از رهزنی راهزنان

دل بود مصر و تماثیل حضوری در وی

یوسفان ملکوتی تنک پیرهنان

ترا چو حسن بتان طراز جلوه دهند

حجاب این منگر گر نظر به آن داری

حقیقتی است نهان کز مجاز گشته عیان

نهان عیان شود ار دیدهٔ عیان داری

خیمه چو زد در جهان حضرت سلطان عشق

کون و مکان آمدند بندهٔ فرمان عشق

عشق چو دامن کشان بر سرِ عالم گذشت

دست جهانی گرفت یک سره دامان عشق

عشق چو چوگانِ ناز در کفِ قدرت گرفت

[...]

وجودشخص‌کامل‌قطب‌و گردون‌همچوآس استی

وجودآس را بر قطب دوران و اساس استی

از آن رو اهل دانش آسمان خوانند گردون را

که گردان بر وجود مردحق مانند آس استی

از آن رو اهل بینش مرد حق را قطب گویندی

[...]