راهی است سوی کوی تو چون موی توای محتشم

باریک و تاریک و سیه طولانی و پرپیچ و خم

بسیار در وی عقده‌ها چون عقده‌های توبه تو

بسیار در وی دام‌ها چون دام‌های خم به خم

ذکر تو ورد هر زبان در مسجد و درمیکده

[...]

ما خرقهٔ سالوسی و درّاعهٔ پرهیز

دادیم و گرفتیم عوض ساغر لبریز

اندر طلب ملک جهان حرص تو تا چند

کین حرص دریده شکم خسرو پرویز

دل بود اینکه به گوش آیدم از وی سخنی

یا که از دیر صدای جرسی می‌آید

زاهدی رو به سوی میکدهٔ ما آورد

یا به سر منزل عنقا مگسی می‌آید

خوان احسان ولی نعمت ما هر که بدید

[...]

از یک نفس شد برملا کون و مکان،عرض‌وسما

خلق نفس کار خدا خلق جهان کار نفس

غایب از خویش شو و حاضر ما باش مدام

تا که سازیم ترا منسلک سلک خواص

رو به هر کار که آری چه به غیبت چه حضور

اولا بایدت از حضرت ما آشر خاص

فیض اعلاست بادهٔ دل چو ایاغ

دل چو مشکوة و نور ذات چراغ

صبغة اللّه چیست بادهٔ لعل

ساقی رند احسن الصباغ

خم این باده چیست سینهٔ ما

[...]

گر تو خواهی که شوی منسلک سلک خواص

دل مخصوص به دست آر نه لحم مخروط

تا نمیری به ارادت نشوی حیّ ابد

کین سعادت شده با موت ارادت مربوط

چون شدی زندهٔ جاوید ابد می‌گردد

[...]

از حکمت حقیقی لافی حکیم تا کی

می نوش تا که گردد سرّ حقت مُحقَّق

گر حل عقده کردی در راه عشق مردی

ورنه چه می‌گشاید از حل و عقد زیبق

آرد چو یم قدرت، موج عظیم وسطوت

[...]

من طایر خجستهٔ طوبی نشیمنم

کامروز گشته این قفس خاک مسکنم

در صورت ارچه در قفس صورتم ولی

بگشوده سوی گلشن معنی است روزنم

خود پا در این قفس ننهادم ولی فکند

[...]

کنه اوصاف کمالات علی مشتاق

کس ندانست بجز ذات علی مشتاق

بر در میکد ه رندان قلندر ماییم

که ستانیم و دهیم افسر شاهان عظام

قطب وقتیم و به عبدیت ما مشغولند

همه اوتاد عظام و همه ابدال کرام

نقد صفی معتدل جن و ملک را شد محک

ابلیس زآدم دیدگل دل دید از آدم ملک

اندر حجاب آب و گل بنگر جمال جان و دل

ابلیس رویی تا به کی پستی بیاموز ازملک

روچشم حق بینی زحق باعجزوزاری کدیه کن

[...]

هر یک از اسماء حسنا اسم وصفی از صفات

اسم خاص عین ذات کبریا نام علی

اسم اعظم غیرذات حق مدان ای تیزهوش

اسم اعظم اعظم نام خدا نام علی

باران با لطافت بارید بر گلستان

هم ورد یافت وردی هم خار یافت خاری

در لطف طبع باران کی می‌کند تفاوت

کز گل گرفت عزت وز خار دید خواری

از شرق صلب آدم یک لمعه گشت لامع

[...]

عالم جان را سماواتی و آفاقی جدا

بود پیش از آن که این آفاق و این نه طاق بود

پیش ازین عهد الست رب میثاق بلی

رمزی از میثاق ما آن عهد و آن میثاق بود

نعمت اللّه نعمتی گسترد خوش از بهر ما

[...]

بادی ز کوی دلبر شیرین شمایلم

آمد شکفت از نفسش غنچهٔ دلم

خورشید از مشارق غیبی طلوع کرد

خوش جا گرفت آینه سان در مقابلم

زنجیر زلف اوست وگر نه بدان صفت

[...]

دهر چون باغ و شجر چرخ و ثمر انسان است

باغبان حضرت خلاق علی الشان است

کیست انسان به حقیقت بنگر صاحب دل

که تن خاکی او با دل و دل با جان است

صاحبدل چوشود شخص، تو انسانش مخوان

[...]

در رخ معتکف صومعه انوار قبول

چون ندیدیم قدم جانب میخانه زدند

گره از سلسلهٔ زلف بتان بگشادند

وان گره بر دل هر عاشق دیوانه زدند

آن عالم روحانی خمخانهٔ ربانی

روح جبروتی خم فیض صمدانی راح

نفس ملکوتی را مینا و صراحی دان

اعیان شهادی را هر یک قدحی ز اقداح

حق راست این جهان همگی دفتری عجیب

انسان کل ز دفتر حق فرد منتخب