صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۴
نگردد چون کف افسوس هر برگ نهال من؟
که چون بادام آوردند در باغم نظربسته
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۵
مژگان من نشد خشک، تا شد جدا ز رویت
گوهر نمیشود بند، در رشتهٔ گسسته
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۶
دلگیر نیست از تن، جانهای زنگ بسته
کنج قفس بهشت است، بر مرغ پرشکسته
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۷
ز پیری میکند برگ سفر یک یک حواس من
ز هم میریزد اوراق خزان آهسته آهسته
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۸
دو دولت است که یکبار آرزو دارم:
تو در کنار من و شرم از میان رفته
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۹
به آب روی خود در منتهای عمر میلرزم
به دست رعشه دارم ساغر سرشار افتاده
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۰
سر بر تن من نیست ز آشفته دماغی
زان دم که سبوی میم از دوش فتاده
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۱
دیوان ما و خود را، مفکن به روز محشر
در عذر خشم بیجا، یک بوسهٔ بجا ده
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۲
از پا فتادگانیم، در زیر پا نظر کن
از دست رفتگانیم، دستی به دست ما ده
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۳
بیگانگی ز حد رفت، ساقی می صفاده
ما را ز خویش بستان، خود را دمی به ما ده
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۴
به یاد هر چه خوری، می همان نشاط دهد
به ذوق نشاهٔ طفلی، می دو ساله بده
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۵
نمیدهی قدح بی شمار اگر ساقی
شمار قطرهٔ باران کن و پیاله بده!
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۶
اکنون که شد سفید مرا چشم انتظار
از سرمهٔ سیاهی منزل چه فایده؟
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۷
بعد عمری چون صدف گر قطرهٔ آبی خورم
در گلوی تشنهام چون سنگ میگردد گره
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۸
از هجر و وصل نیست گشایش دل مرا
چون گوهرست قسمت من از دو سو گره
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۹
کیفیت است مطلب از عمر، نه درازی
خضر و حیات جاوید، ما و می دو ساله
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۶۰
هر چند برآوردهٔ آن جان جهانم
چون خانه ندارم خبر از صاحب خانه
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۶۱
ز استادن آب روان سبز گردد
مجو چون خضر، هستی جاودانه
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۶۲
به دست تهی میگشایم گرهها
ز کار سیه روزگاران چو شانه
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۶۳
خوشا رهنوردی که چون صبح صادق
نفس راست چون کرد، گردد روانه