محب آل محمد چو بایزید بود

اگر چنانکه چنین نیست بایزید بود

محو ما شد قطره و دریا و جو

کل شی هالک الا وجهه

مخلصانه به صدق بی ‌اکراه

خوش بگو لا اله الا اللّه

مرشدی کو خبیر این راه است

به یقین دان که نعمت‌اللّه است

مرغکی سرگشته گردد کو به کو

یار او با او و می ‌گوید که کو

مژدگانی که روز عید آمد

عید بر عاشقان به عید آمد

مشکل ما جمله حلوا کرده‌اند

صحن ما را پر ز حلوا کرده‌اند

معانی خوشی جانا بیان کن

توجه میکنی باری چنان کن

مقصود ز بندگان همه خدمت اوست

و ز خدمت او مراد ما بندگی است

مقصود من تویی چه کنم نعمت بهشت

عمری است تا دلم به هوایت هوا بهشت

ملکوتست عالم ارواح

نیز غیب مضاف می ‌خوانند

من سوخته‌ام بقیه‌ای گر یابی

در آتشم انداز که سوزم به تمام

موج و بحر و حباب ای دانا

گر طلب می‌کنی بجو از ما

می به رندان ده به زاهد می مده

شیشه پیش پای نابینا منه

می دار به دست خود ترازو

تا ره نزند کسی تو را زو

نام نیک است یادگار بشر

نام نیکت به خیر به که به شر

نان گندم نزد آدم خوش بود

گرچه جو نزد خران خوشتر است

نبی بیت اللّه و بابش علی دان

اگر بر در نیابی در نیابی

نزد ما او خلیفة‌اللّه است

باطناً مهر و ظاهراً ماه است

نشان اهل دوزخ نیز چار است

هم از قول نبی آن روح اعظم