کون جامع جامع اسما بود

عین اول عین جد ما بود

گوهر درّ یتیم از ما بجو

زان که عین ما ازین دریا بود

سرّ علم قدر عظیم بود

خوش بزرگی که او علیم بود

حکم حاکم به قدر استعداد

بود ار حاکم حکیم بود

مشهد آل مشهد روضهٔ رضوان بود

این چنین خوش مشهدی در خطهٔ ماهان بود

نعمت‌اللّه را زیارت کن که تا یابی مراد

زان که قبرش قبلهٔ حاجات انس و جان بود

ناظر و منظور آنجا کی بود

بود و هم نابود آنجا کی بود

هفت دریا غرقه اند در بحر او

بلکه اسم و رسم و دریا کی بود

یک هویت اول و آخر بود

آن حقیقت باطن و ظاهر بود

ظاهر و باطن یکی گوید مدام

در هویت هر که او ناظر بود

جمله آئینه یک حدید بود

خواه عتیق است و خواه جدید است

آینه روشن است نزدیک آی

کور ازین رمز ما بعید بود

نفس ناقص بخیل خواهد بود

در سخاوت دخیل خواهد بود

گر توکل کند دوا یابد

ورنه دائم علیل خواهد بود

همه عامل یکی بود موجود

در همه می ‌نماید آن مقصود

گفتهٔ سیّدم به جان بشنو

دولتت باد و عاقبت محمود

هر چه بوده است و هر چه خواهد بود

به همه کس خدا عطا فرمود

قابلیت چنانکه او بخشید

هر یکی یافتند آن مقصود

هر چه در غیب و در شهادت بود

همه ایثار بندگان فرمود

حسن اسما و هم جمال و صفات

در چنین آینه به ما بنمود

حق تعالی دری به ما بگشود

نقد آن گنج را به ما بنمود

نقد گنج خزانهٔ جودش

به کرم او نثار ما فرمود

نور دین این سخن چنین فرمود

نعمت‌اللّه را به ما بنمود

ما خراباتیان سر مستیم

می و میخانه را به ما پیمود

در هزاران یکی چو بنماید

در هزاران یکی پدید آمد

در همه آینه یکی بینی

پرده از چشم تو چو بگشاید

در عین تو او چو خود نماید

حالی به صفات تو بر آید

گر نیک و بد است از تو بر تست

آن نور ترا به تو نماید

در جملهٔ مرتبه بر آید

در مرتبه ها همه نماید

وین طرفه که این همه مراتب

در وحدت او نمی‌ فزاید

آن کریمی که از کرم هر روز

به محبان خود عطا بخشد

دارم امید آن کز الطافش

یک کمال دگر به ما بخشد

نعمت خود خدا به ما بخشید

این چنین نعمتی خدا بخشید

دنیی و آخرت به ما می داد

ترک کردیم و خود به ما بخشید

خلعتی خوش خدا به ما بخشید

خوش نوائی به بینوا بخشید

همه عالم به ما عطا فرمود

پادشاهی به این گدا بخشید

عاقلان گرچه بسی دُر سفته‌اند

در همه بابی سخن‌ها گفته‌اند

در سراشان همچنان خاشاک هست

تا نپنداری که خانه رفته‌اند

عقل نفی ما سوای الله می کند

عشق ما اثبات الله می کند

لاو الا هر دو را بر هم شکن

کاین نصیحت نعمت الله می کند