گنجور

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۱

 

بر روی پزشک زن، میندیش

چون بود درست بیسیارت

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۲

 

آی از آن چون چراغ پیشانی

آی از آن زلفک شکست و مکست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۳

 

خاک کف پای رودکی نسزی تو

هم بشوی گاو و هم بخایی برغست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۴

 

به باز کریزی بمانم همی

اگر کبک بگریزد از من رواست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۵

 

همه نیوشهٔ خواجه به نیکویی و به صلحست

همه نیوشهٔ نادان به جنگ و فتنه و غوغاست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۶

 

هیچ راحت می‌نبینم در سرود و رود تو

جز که از فریاد و زخمه‌ات خلق را کاتوره خاست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۷

 

شب قدر وصلت ز فرخندگی

فرح بخش‌تر از فرسنافه است

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۸

 

لاد را بر بنای محکم نه

که نگهدار لاد بنیادست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۹

 

خوبان همه سپاهند، اوشان خدایگانست

مر نیک بختیم را بر روی او نشانست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۰

 

بهارچین کن ازان روی بزم خانهٔ خویش

اگرچه خانهٔ تو نوبهار برهمنست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۱

 

فاخته گون شد هوا ز گردش خورشید

جامهٔ جامه به نیک فاخته گونست

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۲

 

با دل پاک مرا جامهٔ ناپاک رواست

بد مر آن را که دل و دیده پلیدست و پلشت

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۳

 

معذورم دارید کم اندوه و غیش است

 اندوه و غیش من از آن جعد و غیش است

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۴

 

چه گر من همیشه ستا گوی باشم

ستایم نباشد نکو جز به نامت

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۵

 

بودنت در خاک باشد، بافدم

هم چنان کز خاک بود انبودنت

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۶

 

ز مهرش مبادا تهی ایچ دل

ز فرمانش خالی مباد ایچ مرج

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۷

 

راهی آسان و راست بگزین، ای دوست

دور شو از راه بی کرانهٔ ترفنج

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۸

 

زین و زان چند بود برکه و مه؟

مر ترا کشی و فیریدن و غنج

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۳۹

 

از جود قبا داری پوشیده مشهر

وز مجد بنا داری بر برده مشید

رودکی
 

رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۴۰

 

بخت و دولت چو پیشکار تواند

نصرة و فتح پیشیار تو باد

رودکی
 
 
۱
۲
۳
۴
۷۷۰