ازین شهرها چون برفت آن سپاه

همی مرزبانان فرستاد شاه

چنان رای دیدند یک سر سپاه

که آیند با هدیه نزدیک شاه

چنان گشت ز انبوه درگاه شاه

که بستند برمور و بر پشه راه

به شهری کجا برگذشتی سپاه

نیازارد زان کشتمندی به راه

به منزل رسیدند نزدیک شاه

فرستادهٔ قیصر آمد به راه

وگر فام خواهی بیاید ز راه

درم خواهد از مرد بی‌دستگاه

کسی کو کند در زن کس نگاه

چوخصمش بیاید به درگاه شاه

نه فرزند ماند نه تخت و کلاه

نه ایوان شاهی نه گنج و سپاه

چنین گفت کانکو بود بیگناه

نبردست آهرمن او را ز راه

بدو گفت زین ده کدامست شاه

سوی نیکویها نماینده راه

چنین داد پاسخ که هر کو ز راه

نگردد بود با تنی بیگناه

ز نیروی خصمش بپرسید شاه

که چون جست خواهی همی دستگاه

ز مرد شکیبا بپرسید شاه

که از صبر دارد به سر بر کلاه

بدو گفت مرد فراوان گناه

گنهکار درویش و بی‌دستگاه

یکی مرد بینیم با دستگاه

کلاهش رسیده بابر سیاه

گرانتر چه دانی بدو گفت شاه

چنین داد پاسخ که سنگ گناه

چنین داد پاسخ که زفتی ز شاه

ستیهیدن مردم بیگناه

سپاس ازخداوند خورشید و ماه

که رستم ز بوزرجمهر و ز شاه

چنین گفت موبد که یک روز شاه

به دیبای رومی بیاراست گاه

همانگه چو بشنید بیدار شاه

پذیره فرستاد چندی سپاه