سه کاسه نهادی برو از گهر

به دستار زربفت پوشیده سر

که ای شاه نیک اختر و دادگر

تو بی‌چاشنی دست خوردن مبر

تن خویش را شاه بیدادگر

جز از گور و نفرین نیارد به سر

همه شوشهٔ طاقها سیم و زر

بزر اندرون چند گونه گهر

چنین گفت باسرکشان غاتفر

که مارا بدآمد ز اختر به سر

گر ای دون که فرمان برد غاتفر

ببندد به فرمان کسری کمر

ز پیروزی لشکر غاتفر

همی‌برفرازد به خورشید سر

چنینست بادافره دادگر

همان بدکنش را بد آید به سر

ز هیتال وز لشکر غاتفر

مکن یاد وتیمار ایشان مخور

همه مرزبانان زرین کمر

بلوچی و گیلی به زرین سپر

همه گرزداران با زیب وفر

همه پیشکاران به زرین کمر

بپذرفت مهران ستاد از پدر

به نام شهنشاه پیروزگر

یکی دیگر ازعود هندی به زر

برو بافته چند گونه گهر

برو بافته شوشهٔ سیم و زر

به شوشه درون چند گونه گهر

ز دیبا بیاراست مهدی به زر

به مهد اندرون نابسوده گهر

که اندر جهان سر به سر دادگر

جهاندار چون او نبندد کمر

ز دینار و دیبا و تاج و کمر

ز گنج درم هم ز در و گهر

ابا هدیه و جامه و سیم و زر

ز دیبای رومی و چینی کمر

پراگند بر موبدان سیم و زر

همه جامه بخشیدشان با گهر

خجسته شهنشاه پیروزگر

جهاندار بادانش و با گهر