در شفق، من، به ذات حق قسم است

آنچه دیدم، صفات حق دیدم

باز نموده است ز خلوت دری

دل، به رخ عادل خلعتبری

ز حال طره آشفته‌اش مگو سخنی

کزین مقوله به آشفته حال، نتوان گفت

هیچ کاری نشد اسباب سرافرازی من

آبرومندتر است از همه، سگ‌بازی من

ز بیداد توام، این مانده در یاد

که گویم دم به دم، ای داد و بیداد

با این محیط فاسد و این مردم دنی

احمق کسی که تن دهد اندر «فروتنی»

تو که شادی و خوش، چه می‌دانی

به من از دست زندگی چه گذشت؟!