ای خداوندی که القاب تو چون فصل الخطاب

در قوانین سخن خیر المطالع می شود

هر نفس بر مجمر انفاس ارباب هنر

نشر اخلاق خوشت عطر مجامع می شود

قطره های نوک کلکت همچو باران ربیع

[...]

هر که در...هلد بغا باشد

ور مزکّی شهر ما باشد

وانکه مفسد بود ریم ریشش

ورچه او را لقب ضیا باشد

بر مزکّی چه اعتماد بود

[...]

ای هنر پروری که ذات ترا

کس ندیدست عیب و همتا نیز

تویی آن منعمی که از کرمت

شرمسارست کان و دریا نیز

از سخای تو گشت گوهر دار

[...]

گهرفشانان ،صدرا ، ز عشق الفاظت

بسا غرور من از گوهر عدن بخورم

نسیم خلق تو چون در دل من آویزد

به سرزنش جگر نافۀ ختن بخورم

به جُرم آنکه به عهد تو جام مَی برداشت

[...]

ایا بگام هوس راه عمر پیموده

هنوز سیر نگشتی ز کار بیهوده

روا بود که توعمری بسربری که درآن

نه تو زخودنه کسی ازتوگرددآسوده؟

میاز دست بخوان جهان که عقل براو

[...]