بین الصّبابة و الهجران مطروح

قلب بحدّ سنان الشّوق مجروح‌

اندر همه عمر من شبی وقت صبوح

آمد بر من خیال آن راحت روح‌

پرسید ز من که: چون شدی ای مجروح

[...]

زنجیر معنبر تو دام دل ماست

عنبر ز نسیم او غلام دل ماست‌

در عشق تو چون خطی بنام دل ماست

گویی که همه جهان بکام دل ماست‌

کی باشد کین قفص بپردازم

در باغ الهی آشیان سازم.