دردی که من از عشق تو کردم حاصل

دل داند و من دانم و من دانم و دل‌

نام تو بصد معنی نقاش نگارند

بر یاد تو و نام تو می‌جان بسپارند

چون دانستی که نیست مهر تو درست

چند نیّت هواء ما نبایستی جست‌

ور سعادت ازلی دریابم

این درد پسندیدم‌

ور دیده من روزی بر تو آید

آن محنت همه دولت انگاریدم.

بر بندم چشم خویش نگشایم نیز

تا روز زیارت تو ای یار عزیز

همه تنم دل گردد چو با تو راز کنم

همه جمال تو بینم چو دیده باز کنم‌

ان تذکّرته فکلّی قلوب

و ان تأمّلته فکلّی عیون