اذا کنت قوت النفس ثم هجرتها

فلم تلبث النفس التی انت قوتها

جان و جهانم تویی و گرت نبینم

یکسر بد روز باد جان و جهانهم.

از تعجب هر زمان گوید بنفشه کی عجب

هر که زلف یار دارد چنگ چون در ما زند

انّ ابتداء العرف مجد باسق

و المجد کل المجد فی استتمامه‌

هذا الهلال یروق ابصار الوری

حسنا و لیس کحسنه لتمامه