جویندهء تو هم چو تو فردی باید

آزاد ز هر علّت و دردی باید.

گر ز چاه جاه خواهی تا برائی مردوار

چنگ در زنجیر گوهردار عنبر بار زن‌

ما را همه مقصود ببخشایش حق بود

المنة للَّه که بمقصود رسیدیم‌

مائیم عیاران و عیاران مائیم

بر دیده مشتری قدم می‌سائیم‌

خصمان گویند کین سخن زیبا نیست

خورشید نه مجرم ار کسی بینا نیست

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صبا است‌

خبر ابتدا بود.

لهمُ الْبُشْری‌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ

روی ما شاد است تا تو حاضری با روی تو

جان ما خوش باد چون غائب شوی با یاد تو

دل کیست که گوهری فشاند بی تو

یا تن که بود که ملک راند بی‌تو

و اللَّه که خرد راه نداند بی تو

جان زهره ندارد که بماند بی تو.

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست.

عاشق بره عشق چنان می‌باید

کز دوزخ و از بهشت یادش ناید

کی باشد کین قفس بپردازم

در باغ الهی آشیان سازم.