چه خوش باشد در آغاز جوانی

دو بیدل را بهم سودای جانی

خضر خان و دول رانی درین کار

دو دل بودند یکدیگر گرفتار

کنون حرفی که من خواندم درین لوح

[...]

چون تن آدم ز گل آراستند

خانهٔ جان بهر دل آراستند

آدمی آن است که در وی دل است

ور نه علف خانهٔ آب و گل است

دل نه همان قطرهٔ خون است و بس

[...]