نفرین کنم ز درد فعال زمانه را

کو کبر داد و منفعت این کوفشانه را

آن را که با مکوی و کلابه بود شمار

بربط کجا شناسد و چنگ و چغانه را

خوشا نبید و غارجی، با دوستان یک‌دله

گیتی به آرام اندرون، مجلس به بانگ و ولوله

مجلس پراشیده همه، میوه خراشیده همه

نقل بپاشیده همه، بر چاکران کرده یله

سرد است روزگار و دل از مهر سرد نی

می سالخورده باید ما سالخورد نی

از صد هزار دوست یکی دوست دوست نی

وز صد هزار مرد یکی مرد مرد نی