گنجور

شهید بلخی » ابیات پراکنده از مثنویی در بحر خفیف » شمارهٔ ۱

 

چون تن خود به برم پاک بشست

از مسامش تمام لؤلؤ رست

نرم‌نرمک از برم بیرون شد

مهرش از آنچه بود افزون شد

۲ بیت
شهید بلخی