بدو گفت کاین هاشمی را ببر

به بام و ز پیکرش برگیر سر

به خون پدر خون بریز ازتنش

بیفکن پس ازبام در برزنش

پدر کشته دست دلاور گرفت

[...]

شهنشه به حر گفت یک سو خرام

که وقت نماز است ای نیکنام

سواران خود را منمن پیشوا

تو شو پیشوا لشگر خویش را

که حق را پرستش به پای آوریم

[...]

شهنشه چو بشنید آوای پور

شکیب از دلش رفت و ازدیده نور

چو آن شیر کو بچه ی خویشتن

ببیند به زخم گران خسته تن

غریوان و غژمان سوی پهنه تاخت

[...]

چو فرمان بود از امامان پاک

که گوییم از این ماتم هولناک

بگویم و گرنه مرا بد گریز

ازاین گفته گرمی شدم ریز ریز

تو نیز ای نیوشای آوای من

[...]

پرستشگهی بود نزدیک راه

به درگاه آن کینه گستر سپاه

حریم نبی را نگه داشتند

به مسجد زنان دیده بگماشتند

به یاد آمد از شاه لولاکشان

[...]