دایم در انتظارم، بی خواب و بی قرارم

دیده به راه دارم گریان که تا کی آئی

عاجز شدن ای دوست ز ناز تو عجب نیست

کین قاعده ناز تو جنگیست نه بازی

ما راست جهات سته یک کام

ما راست بحار سبعه یک جو

هوای فاخته رنگست و ابر بلبل فام

بریز خون خروس ای نگار کبک خرام

گر پخته نصیب پختگان است

ما سوخته ایم جام در ده

گر این طرز سخن در شاعری مسعود را بودی

به جان صدآفرین کردی روان سعد سلمانش