در مسلک مالک ملکی سالک شد

از عشق به ملک آن ملک هالک شد

آورد فشار چون به مستأجر خویش

نامش به زبان دوزخی مالک شد

یک دم دل ما غمزدگان شاد نشد

ویرانه ما از ستم آباد نشد

دادند بسی به راه آزادی جان

اما چه نتیجه ملت آزاد نشد

یک دم دل ما غمزدگان شاد نشد

ویرانه ما از ستم آباد نشد

دادند بسی به راه آزادی جان

اما چه نتیجه، ملت آزاد نشد

هر خویش چو نقش در و دیوار نشد

از نقشه بیگانه خبردار نشد

یک عمر بر این ملت خواب آلوده

فریاد و فغان زدیم بیدار نشد

شادم که دل خراب ترمیم نشد

در پیش امید و بیم تسلیم نشد

یک صبح رهین نور امید نگشت

یک شام غمین ظلمت و بیم نشد

هر سر که بپای خم می سوده نشد

از دست غم زمانه آسوده نشد

هر دامن پاکی که به می شد رنگین

با آن همه آلودگی آلوده نشد

یک دم دل من ز غصه آسوده نشد

وین عقده ناگشوده بگشوده نشد

این دامن پاک چاک چاکم هرگز

الا ز سرشک دیده آلوده نشد

از رأی شمیران غم دل افزون شد

وز جعبه شوم کن جگرها خون شد

چون نوبت آراء لواسان گردید

فریادکنان جان ز بدن بیرون شد

دوشینه لوای صلح افراشته شد

در مزرع دل تخم صفا کاشته شد

اصلاح وزیر جنگ با پارلمان

نیکو قدمی بود که برداشته شد

ای کاش مرا ناطقه گویا می‌شد

یک لحظه دهان بسته‌ام وا می‌شد

تا این دل سودازدهٔ پرده‌نشین

بی‌پرده میان خلق رسوا می‌شد

ای کاش که راز دل مبرهن می‌شد

مقصود و مرام ما معین می‌شد

هرگونه سیاستی که دارد دولت

تا حد لزوم صاف و روشن می‌شد

روزی که شهید عشق قربانی شد

آغشته به خون مفخر ایرانی شد

در ماتم او عارف و عامی گفتند

ایام صفر محرم ثانی شد

این قوم که تا کشور ما تاخته‌اند

با رایت خودسری برافراخته‌اند

با این همه های هوی ایشان دیدیم

هنگام عمل وظیفه نشناخته‌اند

بس هم‌نفسان نرد غلط باخته‌اند

یک جامعه را به شبهه انداخته‌اند

با آن همه امتحان هنوز این مردم

ما را به ثبات عزم نشناخته‌اند

آنان که لوای فقر افراخته‌اند

یکباره سوی ملک فنا تاخته‌اند

بیچاره و چاره‌ساز خلقند تمام

آنان که به دل‌سوختگی ساخته‌اند

آنان که سوار اسب گلگون شده‌اند

از مکمن ارتجاع بیرون شده‌اند

با آنکه گرو برده به قانون‌شکنی

امروز نماینده قانون شده‌اند

ابناء بشر جمله ز یک عائله‌اند

وز حرص دول مدام در غائله‌اند

از آز دول الحذر ای اهل جهان

کآن‌ها همه رهزنان این قافله‌اند

آنان که پریر قلب ما را خستند

دیروز قرار با اجانب بستند

دوشینه یگانه عضو دولت بودند

امروز نماینده ملت هستند

آن سلسله ای که از امیران هستند

معمار در این سرای ویران هستند

از چیست که با ثروت هنگفت مدام

اندر صدد غارت ایران هستند

تجار ز فقر ناشکیبا گشتند

بی چیز و گدا ز پیر و برنا گشتند

دیگر چه ثمر ز دستگیری وقتی

کز فقر عمومی همه بی پا گشتند