چو با لشکر اندر رسید اردشیر

سپاهش کشیده همه تیغ و تیر

چنین گفت کای پور اسفندیار

تو جَستی و نگذاشتت روزگار

تو پنداشتی کاندر ایران کسی

[...]

برفت و بدید او دو شیر دژم

به زیر درختی نشسته بهم

بیامد به سالار ایرانیان

که آنک نشسته دو پیل ژیان

سپهبد ز شادی در آمد به اسب

[...]