بیت

زهی مبدعی کو بعلم قدم

برانگیخت نظم وجود از عدم

بیت

شاهان چو قطره او گهر شاهوار بحر

بحری که مشتق است ازو صد هزار بحر

بیت

شاهی که مظهر هنر و گنج حکمت است

بیت القصیده کرم و بحر رحمت است

بیت

آن کز نظم تربیت شاه ولایت

هر جا هنری هست رسانیده بغایت

به پیشش ار بنشینی بشب نشینی تو

چه بیشیش که به بینی به پیش بینی کار

پیشش بنشین به شب‌نشینی

بیشیش ببین به پیش‌بینی

پیشش بنشین به شب‌نشینی

[...]

دمی ناله از داغ هجرت کشم

گهی باده از نوش وصلت چشم

درد دل داد و درد دردم داد

درد او دل در آورد در داد

صد نگار از نیاز سر بپات می نهند

صد هزار دلنواز جان برات می دهند

همه شب حزین برهستمت بفغان چو سگ ز مهستمت

بفغان چو سگ ز مهستمت همه شب حزین برهستمت

سیمتنی لیک رخ چو یاسمنستت

غنچه لبی لیک شکرین دهنستت

مستم نظر از عربده دارد بردین

از عربده دارد سر غوغا بیقین

دارد سر غوغا بدلم آن بت چین

بردین بیقین آن بت چین کرده کمین

بینم کرم دلبر در عین وفا- از دولت شاه

دانم قدم رهبر با صدق و صفا- از همت شاه

دیدم سند سرور احسان و عطا- از رحمت شاه

هستم طلب ساغر پر آب بقا- ازحضرت شاه

هوای گلشن کویت نسیم کشور جانها

گدای خرمن مویت شمیم عنبر سارا

ای در حد خوبی رخت زلف از شکن در حد چین

خونین جگر از بوی تو مشک ختن تا حد چین

دام بلایی کان فریبی

آنست یارا کان رقیبی(کذا)

وصالت که یابد بمکر و بدستان

بصبرست و ما را نیاید بدست آن

روز وصلم گریه هرگز کی گذارد دیده بی خون

کز دو رخسارت ببینم یکنظر در صنع بیچون

جان کجا غم ز کجا تاب کجا

یا خدنگ غم پرتاب کجا

ای ترا همچو من عالمی دردمند

کز وفا بر رخت صد دعا دردمند

ای دزدی آب رز از آن رخ آذر

تن سوخت حریف طربت عاشق سر

پیش همه نقش ملک چین عکس تنت

گلها خشبی لمعه فیضش همسر