لاشک و لا خفاء من عاش یَموت

من قُمِّطَ فی المهد حواء التّابوت

اُعطیت من الکمال فوق المنعوت

لا تغفل عن وقتک فالوقت یفوت

قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها

قبل الزّمان و کانت ثانی القدم

ناریه جاثلیق الدّهر یعرفها

زُفّت الیه و بنت الکرم فی العدم

القلب الی لقایکم یَرتاحُ

یفدی لکم القلوبُ و الارواحُ

حالی لیلاً و انتم مصباح

من یصلحنا فما لنا اصلاحُ