×
ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۶
بیابیا قدمی نه چو گل به صحن چمن
چو غنچه چند توان بود پای در دامن
قدم نهاد برون گل اگرچه در راهش
زخار ریخته نشتر زمانه ی ریمن
چمن نشاط فزاشد چنان که در عالم
[...]
۶۳ بیت