رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۳۱ ای دریغ! آن حر، هنگام سخا حاتم فش ای دریغ! آن گو، هنگام وفا سام گراه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات یعنی افسوس به حال آن زمانی که سخاوت حاتم و وفای سام گراه وجود داشت. شاعر از گذشته‌ای یاد می‌کند که در آن انسان‌ها به صفات نیکو همچون سخاوت و وفا مشهور بودند و حالا آن شرایط دیگر وجود ندارد.
هوش مصنوعی: آه، ای کاش! آن آزاده‌ای که به سخاوت حاتم معروف بود، در دسترس بود. آه، ای کاش! آن کس که به وفا و دیانت سام گرا معروف بود، در کناره ما بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.