هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده از وجود کواکب و ارتباط آنها با جهان‌های متفاوت صحبت می‌کند و می‌گوید که نمی‌داند راکب‌های این کواکب بر چه مرکوب‌هایی سوارند. او به نقل از شنیده‌های خود اشاره می‌کند که هر کوکب دارای جهانی جداگانه است. اما در پاسخ به این سخن، دیگران نیز تایید می‌کنند که این موضوع را شنیده‌اند، اما به درستی آن شک دارند و می‌گویند که وقتی از واقعیت فراتر می‌روند، متوجه می‌شوند که این مفهوم غیرممکن به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: او می‌گوید که نمی‌داند ستاره‌ها به کدام سو می‌روند و راکب بر چه مرکبی سوار است. به عبارتی، او احساس ناآگاهی و سردرگمی دارد و نمی‌تواند مسیر درست را تشخیص دهد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده از وجود کواکب و ارتباط آنها با جهان‌های متفاوت صحبت می‌کند و می‌گوید که نمی‌داند راکب‌های این کواکب بر چه مرکوب‌هایی سوارند. او به نقل از شنیده‌های خود اشاره می‌کند که هر کوکب دارای جهانی جداگانه است. اما در پاسخ به این سخن، دیگران نیز تایید می‌کنند که این موضوع را شنیده‌اند، اما به درستی آن شک دارند و می‌گویند که وقتی از واقعیت فراتر می‌روند، متوجه می‌شوند که این مفهوم غیرممکن به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: او می‌گوید که نمی‌داند ستاره‌ها به کدام سو می‌روند و راکب بر چه مرکبی سوار است. به عبارتی، او احساس ناآگاهی و سردرگمی دارد و نمی‌تواند مسیر درست را تشخیص دهد.
هوش مصنوعی: شنیده‌ام که هر ستاره به نوعی دنیای خاص خود را دارد و به همین ترتیب، هر کدام از آنها آسمان و زمین متفاوتی برای خودشان دارند.
هوش مصنوعی: او پاسخ داد که ما هم این موضوع را شنیده‌ایم، اما حقیقت را در آن پنهان نمی‌بینیم.
هوش مصنوعی: وقتی که از آن شکل و تصویر جدا شدیم، مشاهده کردیم که این معنا غیر ممکن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.