هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که خواسته‌ها و علم‌هایی که فراتر از درک و توانایی‌های ما هستند، به راحتی به دست نمی‌آیند. همچنین اشاره دارد که در دل مردان بزرگ و خداوند، مطالب عمیق‌تری نهفته است که حتی فرشتگان نیز قادر به درک کامل آن نیستند. در واقع، مسائلی وجود دارند که فراتر از فهم معمولی بشر و حتی موجودات با انواع قدرت هستند.
هوش مصنوعی: در دل مردان خدا، رازهای عمیق و بزرگ وجود دارد که حتی جبریل، فرشته وحی، نیز نمیتواند به جایگاه آنها وارد شود. این معانی و مطالب به‌قدری والا و عمیق است که هیچ مخلوقی نمیتواند به راحتی به آنها دست یابد.
مستعار در ۱۱ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۴ بهمن ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۶ نوشته:
کلمه "بطلب" فعل امریست و به معنای "بخواه" و یا "آرزو کن" است, در حالیکه "به طلب" به معنای "با خواستن" است. و بنابر این "به طلب" صحیح است. چرا باید لقمه ای که در دهان نگنجد بطلبیم؟ معنا ندارد. چرا باید علمی را که در نشان نگنجد بطلبیم؟ امیدوارم که منظور درک شده باشد. همانطور که نوشته شده صحیح است.
نوری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۲۲ نوشته:
جناب مستعار با سلام اتفاقاً بطلب درست است نه به طلب. منظور مولانا می‌تواند این باشد که طالب لقمه‌ای باشیم که بر خلاف لقمه‌‌های غذا در دهان نمی‌گنجد (همان لقمه‌‌های رازی که در مثنوی آمده و در ماه مبارک با صدای استاد شجریان می‌شنویم) و طالب علمی باشیم که نمی‌توان بر آن نشانی گذاشت (یا از آن نشانی‌ای داد) (همون علم‌های اهل دل) و طالب سری که در دل مردان خداست و جبرئیل گنجایش آن را ندارد باشیم.
مصطفی فرهنگی در ۸ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۲۷ نوشته:
سلام به دوستان من کتاب رباعیات مولانا را به تصحیح زین العابدین آذرخش که انتشارات اقبال چاپ کرده، دیدم. در این کتاب این رباعی و واژه طلب به شکل چسبیده آمده: بطلب ولی تصور بنده این است که پایان مصرع یک و دو باید به صورت چسبیده نوشته شود و مصرع چهارم باید به صورت جدا نوشته شود یعنی به طلب. استدلال معنایی من این است که مولانا در دو مصرع اول امر به طلبیدن میکند و در مصراع چهارم منظورش این است که حتی جبریل هم با طلب کردن، نمیتواند به اسرار مردان خدا دست یابد. موفق و پیروز باشید.
اقبال کاظمی در ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۰۹ نوشته:
بخوان دیوان شمس و مثنوی را
مپرس اما هوش مصنوعی را
معلوم است که جمعبندی، سنجش و بکارگیری اطلاعاتی بدون احساس ،عاطفه و خودبرانگیزنده خیال و شعور هوش مصنوعی از ساحت ظریف شریف و بالخصوص شعر شهودی و پیچیده ای عرفانی بسیار بدور است. ولی شباهتی که هوش مصنوعی در این زمینه با افراد ازخودراضی، دیده درآ و شارلاتان دارد در این است که هرگز در معناکردن اشعار به ناتوانی خود اقرار نمی کند و هرچه سرهم بافته به خورد خواننده می دهد، یعنی "نمیدانم" در قاموس اش وجود ندارد و من تا به حال مشاهده نتوانستم.. به هرحال من خواندن نظریات هوش مصنوعی را در مورد معنای اشعار ضیاع وقت می‌دانم مگر اینکه گاه‌گاهی به قصد تفریح و تفنن باشد. حتا می‌تواند خطر گمراهی هم داشته باشد برای آنانکه سالکان تازه وارد این وادی اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که خواسته‌ها و علم‌هایی که فراتر از درک و توانایی‌های ما هستند، به راحتی به دست نمی‌آیند. همچنین اشاره دارد که در دل مردان بزرگ و خداوند، مطالب عمیق‌تری نهفته است که حتی فرشتگان نیز قادر به درک کامل آن نیستند. در واقع، مسائلی وجود دارند که فراتر از فهم معمولی بشر و حتی موجودات با انواع قدرت هستند.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در دهان جا نشود، طلب کردن آن بی‌فایده است و هر علمی که در ذهن جا نگیرد، نیز طلب آن بی‌معنی است.
هوش مصنوعی: در دل مردان خدا، رازهای عمیق و بزرگ وجود دارد که حتی جبریل، فرشته وحی، نیز نمیتواند به جایگاه آنها وارد شود. این معانی و مطالب به‌قدری والا و عمیق است که هیچ مخلوقی نمیتواند به راحتی به آنها دست یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.