رباعی شمارهٔ ۴۸
دل گفت به جان کای خلف هر دو سرا
زین کار که چشم داری از کار و کیا
برخیز که تا پیشترک ما برویم
زان پیش که قاصدی بیاید که بیا
دل گفت به جان کای خلف هر دو سرا
زین کار که چشم داری از کار و کیا
برخیز که تا پیشترک ما برویم
زان پیش که قاصدی بیاید که بیا
با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شماره‌گذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکی‌درج | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
* برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با این شعر از نسخه‌های خطی اینجا را ببینید.
حاشیه‌ها
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
کمال داودوند نوشته:
در این جا در مصرع اول خلف یه معنی بازمانده است
جمع این رباعی از ۶۰۷۳
👆☹
کمال داودوند نوشته:
۶۰۷۳
👆☹
مهدی از شیراز نوشته:
به جای که داری از کاروکیا میتواند چه باشد
ای خلف هر دو جهان یا درست و درست کار و یا همان که باید هر دو دنیا چه حاصلی این کار و زندگی روزمره، تا خبر نرسیده که به حق بپیوند خود زودتر بشتابیم یا زندگی عادی و تقلید و تکرار را رها کنیم
👆☹